lise sonda fahişeyle yaşadığım yasak aşk

--- 7 ay sonra---

ygs sınavını iyi bir sonuçla atlatmıştım. ailem filan çok mutlu oldular. evde kutlamalar yaptık, birilerine bir şeyler dağıttık. öğretmenlerim tebrik etti arkadaşlarım kutladı. ailem filan gurur duydu anlayacağınız... matematik ve kimya fizik netlerim oldukça yüksekti.

evet aradan 7 ay geçti.

7 ayın 2 ayı sürekli telefonu bekledim acaba arayacak mı diye, sürekli telefonu başımın ucuna koyardım belki arar diye, bekledim bekledim aramamıştı. derse telefonla girerdim, telefonu masanın dibine koyar öyle ders çalışmaya başlardım. duştayken biri aradığında duştan kurulanmadan çıkar koşa koşa acaba esin mi diye bakardım telefona. her telefon çaldığında biraz daha içime umut doğardı. ama arayan ya arkadaşlarım olurdu, ya annem ya babam...

artık bekledim bekledim, ben de umudumu kesmiştim. aramamıştı. çok ağladım beyler, hayatımın aşkını bulmuşken, hayatımın anldıbını bulmuşken birden kayboldu ve gitti. bir daha da aramadı.

ben de her şeyden ümidi kestiğim gibi ygs konularına çalışmaya başladım. artık umudum tükeniyordu, telefonlara daha az bakar oldum. çok çalışmaya başladım, ne kadar hatırladıkça ağlasam da yine çalışmaya devam ettim. size şunu söyleyeyim, esin'i son gördüğümden beri bir kere bile 31 çekmedim. esin'den başkasını düşünemez oldum. sınavlara çalıştım ve güzel bir sonuç elde ettim. artık esin yoktu benim için, tam kapanmak üzereydi esin defteri, lakin o güne kadar...