pokemoncu ash yavşağına verdiğim tarihi ayar

elim ayağım boşaldı. sonra bir güç geldi, fırladım yerimden. gölge ile burun buruna geldik. sislerin arasında seçebildiğim kadarı ile upuzun sakallı, ak saçlı, ak cüppeli bir dede. asasına dayanmış bana bakıyor. biz anadolu çocuuyuz, saygıda kusur etmeyiz, hemen eğildim, eline davrandım "ver öpim" dedim, dede bayram ağzı camide el öptürmeyen amcalar gibi elini aşağı çekmeye çalıştı, ben de ısrarcı oldum, bilekten iki elle kavradığım gibi sabitledim bileği. el yan döndü, başbarmak ile işaret barmağı arasına alnımı değdirdim. "napıyom lan ben" dedim, kendime geldim.

"on üç, otuz altı, otuz yedi" dedi dede.