hayatta en rezil olduğumuz anlar

bi defa lisedeyken muallak bi pekekent vardı dıbına kodum hayvan gibi vücu var her türlü binliği yapıyo hocaların önünde kaşarlara dayıyo tokatı yapıştırıyo amk neyse kantinde kahvaltı yapıyoz biz bu yanımızda oturuyo tam o sırada yazdığım kız geçiyo bu farketti ya yapacak huur çocukluğunu bir osurdu bu ananı gibim kantinci gök gürlüyo sandı heralde dışarda ne varsa içeri aldı bu şerefsiz kahvaltıdada pancar çorbası yemiş heralde bir pis kokuyor bendede astım var amk çok ciddiyim nefesim sıkıştı neyse demesinmi otatakadusenadam naptın la o ses senden nası çıktı diye kız bana tiksinerek baktı amk bir üzüldüm var ya bu huur evaldına bir sövdüm bağırarak en az 10 dk söverken hocada geldi amk bide disipline gittim tam oldu amk öbür muallakde fena yüzüyodu fenerbahçe bunu sporcu olarak aldıda gibtirolup gitti yanımdan