20 li yaşların ortasna doğru çok değişk bir

kafa yaşamaya başladım. bir yandan eski tecrübelerim aldatmalarım, aldatılışlarım ve gördüklerim, çevremde dönen dolaplar bana bir kadınla tek yapmam gereken şeyin ciks olduğunu onların bir delikten ibaret mantıksız saçma sapan varlıklar olduğunu söylüyor onlara değer vermiyorum. aşkın saçma olduğunu öğreneli ise zaten uzun zaman olmuştu. ama son zamanlarda yalnızlık iyice koymaya başladı. resmen sokakta birbirine gülümseyen çiftleri kıskanmaya başladım. ya da bir avm'de beraber alıveriş yapanlara birbirlerine bir şeyler beğenenleri falan. resmen sevgiye açmışım ama farkında değilmişim. ciks cidden parayla satın alınabiliyo. ama sevgi değil. en kötüsü ise ne birini sevdiğimden emin olabiliyorum ne de onun beni sevdiğinden.