1. 2326.
    +16 -1
    ikisinin de suratı muşmulaya dönmüş ağlamaktan. bi ara sessizleştiler. o zaman sordum
    "ne olmuş ihsan amca anlatsanıza", adam sümkürdü, konuşacak hâli yoktu.

    sabah dedi. sesi değişmişti ağlamaktan, konuşamıyordu. yutkuna yutkuna "sabah uyku haplarını içmiş hepsini.
    bi avuç içmiş. baygın bulduk". kıza birşey olursa kendimi affetmezdim. elimden bişey gelse o an yapardım lan. getir izelin
    ağzını burnunu kır kız yaşıycak deseler anasını giberdim amcamı falan hepsini karşıma alırdım. o huurnun yüzünden oluyordu
    bunlar, bir nevi. yok ya yok huur çocukluğu bendeydi.

    "sen niye geldin bu saatte" dedi nuran abla. "abla o nası söz" dedim. kızınız benim yüzümden intihar etti. tabi gelecem.
    ananı gibiyim şu istanbulda adi şerefsizleri toplasalar en başa ismimi yazarlardı. cehenneme kombinem hazırdı. başıma ne gelse
    hakediyordum lan ben. berbat bi insandım kendimden tiksindim o an. yaşlar boşaldı gözümden oluk oluk. ellerim titremeye başladı.
    yutkunamıyordum yine. nefes alamadım, göğsüm sıkışmaya başladı. avuçlarımın içi uyuştu. azrail beni almalıydı kızı bırakıp. selin
    yaşamayı hakediyordu. bana yal verenin anasını gibmek lazımdı. gözlerim karardı, savrulduğumu hissettim, düşüp bayılmışım görüntü gitti orda.
    ···
   tümünü göster