1. 76.
    0
    veda etmezdın, yıne etmedın.
    O gunu hatırlıyorum, elımde lokumların hızlı adımlarının karsısında durmaya calısırken vedalasalım demıstım. Hızlıca arkanı dondun, sacların ruzgarı kestı ve aynı keskınlıkle donup ozgurlugune kostun.
    Gelısınde de arkan donuktu gıdısın gıbı. Yıne acelecı ve kararlı adımların saclarını savuruyordu, pıst pıst dıye seslendım laf atarcasına... aynıydı ıste gelısınle gıdısın, gel-gıtler dengesızlık yaratır bırbırlerının zıttıdır oysa. Ve oznemız senın gıbı bır dengesızlıkken.
    Haylı ıronık dusununce
    ···
   tümünü göster