şu fotoğraf hakkında 2 kelam etmek istiyorum

duygulandım amk ben de çok üzülüyorum lan. gözlerim dolar istemsiz, tüylerim diken diken olur ne zaman görsem bu çocukları.
illa çocuk olmasına da gerek yok.
ben de bu haldeydim. fakir büyüdüm.
bir gün işçiyi arabanın altına alıyordum; karşıdan karşıya geçmesi 4 adım olan yolda sağına soluna bakmadan atladı yola, burun buruna kaldık adamla. her yeri toz duman, ayağında botları nereye gidiyordu meçhul. ama neden dalgın olduğunu anlamak zor olmamalı. sonra utanarak özür diledi benden. o görüntü hala aklıma gelir.
başta sinirlenmiştim, ezebilirdim. ama sonra kendime sövdüm. o günden beri unutamadım.
diyeceğim o ki; fakirin gururu, zenginin anasını bile giber. adam olun huur çocukları