al üzerimdeki beddualarını

hatırla çocukluğumuzu?
sinemaya gitmiştik beraber, ilkokul 4'te..
hatırla..
sene sonu müsameresi vardı hani, sonra sizin eve gitmiştik, annen bize kek yapmıştı.
ben sana masumiyetimi o zamanlardan biriktirmiştim.
hatırla liseyi?
ya da hatırlama.. hatırlasan neyi değiştirecek..
peki ya üniversiteye girdiğimiz yıl?
hani özgürdük artık?
hani bizimdi dünya?
hani ulan hani?
sen benim hayatımı sktin.
köprüaltına düşürdün ulan beni.
hep bana kızardın bukowskide ne buluyosun diye,
iyi ki okumuşum.. bak halime?
eğer bu satırları okuyacak olursan bir gün,
bu kıyamet gibi insan kalabalığının içinde tek başına duran bu yalnız adamın satırlarını,
çok geç olmasın.
çünkü dayanacak gücüm kalmadı.
sana bi elveda mektubu bırakmam zaten giderken,
çocukluğunda koluna taktıgın saatin lastik kordonunu koklayarak giderim.
gidişim öyle sessiz ve öyle gürültülü olur ki,
bunu bir annem anlar,
bir de sen,
kadın.