birinci nesil bir yazarı siktim anlatıyorum top

uzun uzun sohbet ettik. bir süre sonra olay fikir beyan etmenin dışına çıktı ve dertleşmeye başladık.
aslında mevzusu çokta yabancı değildi. hepimizin başlıca sıkıntısı olan internet bağımlılığı ve sosyal olamama durumuydu.

bulunduğu şehir yobaz bir yapıda olduğu için hiç bir şey görmemiş adeta moronlaşmış bir tip vardı karşımda. sırf içi rahatlaması için kendisine yardımcı olacağımı söyledim sevindi. ilk müsait olduğu durumda benim bulunduğum şehre gelmesini söyledim. sözleştik o akşam sohbeti bitirdik.

tam 3 gün olmuştu. yine sözlükte gezinirken ınbox kutusunun ışığının yandığını gördüm. tahmin ettiğim mesaj birinci nesil yazardan gelmişti. mesaj şöyle;

"pazar günü yanına gelmek istiyorum müsait olur musun? bir de bana telefon numaranı verir misin?"

bu mesaj üzerine müsait olacağımı söyleyip telefon numaramı yolladım.