okurken ağlamak garanti hikaye

bakırköy'de bir sahil restorantına gittik. cem abi ile tanıştırdı beni. garson olarak başladım işe. lojmanı da vardı tak gibi bir yerdi ama olsun. biraz para yapana kadar idare ederdi. günlük 50 tl yevmiye alıyordum bahşişlerle 90-100 tl oluyordu. iyiden otu falan da bırakmıştım artık. arada gelip ziyaret ediyordu zeynep abla. bir gün izin kullan gel dedi. kullandım izni gittim yanına;

- hayırdır abla
+ ev bakacağız
- nerede?
+ bebekte olacak hali yok ya dıbına koyayım. bahçelievlerde falan taşıyalım seni.
- abla para yok bende
+ bende var dıbına koyayım sus.
- abla nasıl olur?
+ bal gibi olur kuzum.

bahçelievlerden bahçe katı bir ev tutmuştuk. 2+1 çok sevinmiştim.