2 yıldır konuştuğum fransız kadını buldum

skype gelmemi istedi. gözleri kıpkırmızıydı ağlamaktan şişmiş vaziyette duruyordu. ne diyeceğini bilemiyordu. ben heralde evlendi ne biliyim mk beni sevmediğini falan söyleyecek diye beklerken kamerayı aşağı doğru indirdi. bir anda taş kesilmiştim panpalar o anı o durumu hiç unutmam. kendisi tekerlekli sandalyede oturuyordu. kamerayı bile kaldıramadı ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. bunca zaman nasıl görememiştim bilmiyorum belki özellikle saklamış olabilirdi. dünya güzeli bu kızın belden aşağısı felçti panpalar. o böyle ağlarken ben ise sadece ekrana bakıyordum gözlerim dolmaya başlamıştı elimle gözümü sildim, o anda kızın arkasındaki kapı açıldı hışımla ve bir kadın girdi içeri annesi olsa gerek hemen kızı sakinleştirmeye başladı. hemen görüşmeyi kapattım tabiki. kapattım ki kapatırken herşey keşke geri alınsa, o omegleye hiç girmemiş olsam bunların hepsi bir rüya olsa diye yalvarıyordum adeta.