nereden başlayacağımı bilmiyorum. düşüncelerimi basit ve rutin bir sıraya koymaktan acizim. ben ne yapabilirim ki hayatta kalmak için nitekimde yapamıyorum bundan bir kaç ay öncesine kadar evi barkı olan ailesiyle yaşayan birisiyken şimdilerde sabahın buz gibi ayazında zütü donan ve kadıköy'deki büfeden çiğ döner yiyerek karnını doyuran bir muallaknin tekiyim.