Ertesi gün kafaya koymuştum bir ev arkadaşı bulacaktım kendime,ama nasıl olacaktı. panolara asılan yerlerden ev arkadaşı bulmak istemiyordum. yine kısa bi heveslenmeden sonra zamanı var notorious diyerek bulunduğum çevreye adapte olmaya çalışmaya karar verdim tekrar. sınıfa girdiğimde gözlerimle tanıdık birilerini aramıştım ahmet daha gelmemişti.ama nuru gördüm. kapının hemen yanında duran çocuklara kafa sallayarak selam verdikten sonra nurun arkasına oturdum. tanışmasanız bile sınıftaki çocuklarla selamlaşmak sizin antipatik görünmenizi engeller. Gayet samimi bir şekilde nura meraba dedim. nasıl geçiyor günlerin falan diye konuştuktan sonra nerde kalıyorsun diye sordum.nur evde kalıyormuş. daha önceki senelerden bi arkadaşının yanına yerleşmiş 3 kişilermiş, çokta yabancı değil yani. ortamada hakim duruyor. zaten önceden gelmiş, okuluda şehride benden iyi biliyor yani. bende anlattım işte. aslında bi ev arkadaşı aradığımı ama düzenli ve iyi bi insan olması gerektiği konusunda uzlaştık öyle. dedi ki bizim oralarda öğrenciler var bayağı. evler fena değil ama sobalı, istersen bende senin için araştırabilirim dedi.yok dedim ben ev arkadaşımı kendim bulurumda öyle boş ev falan görürsen haber ver dedim.bu sohbet çok iyi gelmişti bana nurla arkadaş olmuştum.hem telefon numarasınıda aldım. hoş denebilecek bi kızdı nur. hiç unutmuyorum o gün etek giymişti ve üzerinde göğüs hatlarını belli eden bi body vardı. onun üstünede bi hırka almış. taş gibiydi ve numarası artık bendeydi