Sen varken eve mutlu bir şekilde gelip mutluluktan zütü başı dağıtan ben,sen yokken eve gelince koltuğa oturur seni düşünür oldum. Evet,koltuğa oturduğumda batmakta olan güneş yüzüme vuruyordu. Düşünmeyi bırakıp kafamı kaldırdığımda güneş yoktu.Ev karanlıktı. başım ağrıyordu saat epey geç olmuştu yatağıma gitme gereği bile duymadım.