ben de aynı durumdaydım , boşverdim gitti başka şehirde üniversite okumaya

arada konuşuyoruz ne de olsa eski yakın arkadaş larız

twitterda filan susturdum görmek istemiyorum yazdıklarını beğenmiyorum, aslında onu görmeye dayanamıyorum ama kendimi kandırıyorum

sevgilisi var bi tane çirkin bişey, at hırsızına benziyor ben de çirkinim ama o daha çirkin benden sevinsem mi üzülsem mi bilemiyorum

geçenlerde sevgilisinin yeğeni midir nedir bi çocukla fotoğraf atmışlar

üçünü görünce aklıma geldi bunlar evlenirse çocukları olursa diye , sonra liseden yakın arkadaşları da hayırlamaya gitmek zorunda kalır diye düşündüm

ne tak yerim ben diye düşündüm çıkamadım işin içinden

benden başka kimse evlenmemeli onunla diye düşünüyordum, hala da öyle düşündüğümü fark ettim onunla benim çocuklarımız olmalı dünyanın en güzel şeyi olacak o çocuklar diye düşünürdüm hep, şimdi öyle düşünmeye utandım

acı çektim sanki biraz, çirkin geliyor bana sevmiyorum muhabbetini filan ama hala bir köşede seviyorum galiba

bi tak anlamadım dıbına koyim, feriştahını gibeyim böyle işin