normalde yaşlı insanlara ve engellilere yer veren bi insanım ama bu türbanlı genç kızlara uyuz oluyorum amk. tam koltuğuma oturmuşum etrafa bakına bakına giderken yanımda dikilmiş türbanlı kızın yanındakiyle sohbetine kulak misafiri oldum.

türbanlı kız: bırak şunu ya, yakışıklı olduğu kadar centilmen olsa kalkar bize yer verir.

bunu duymamla bütün kanın beynime sıçraması bir oldu beyler. ama ben yine de cool tavrımı bozmayarak ;
- kabe ye gitmiyoruz, 5 dakika sonra inecez , bu neyin tatavası ?

bunu dememle minibüsteki herkesin bana bakması bir oldu beyler. o an kendimi ölüm döşeğinde değeri bilinen rock starları gibi hissettim.
herkeste onaylayıcı, aferim ulan diyen bakışlar, bıyık altından gülümsemeler falan.
kızlar utancından kafalarını kaldırmadan ilk durakta indiler , şoför de ani bir refleksle direksiyonu sahil kenarında bir bara doğru kırdı.
şuan bu ayarı kutluyoruz , kimse birbirini tanımıyor ama ortam öylesine sıcak ki herkes kanka gibi. izmir civarlarında panpalarım varsa gelsin katılsın bize.