22 yaşındaydı. Ömrünün son birkaç yılında hayat dedikleri şey kendinden başka herkesin davetli olduğu bir hızlı tren seferine dönüşmüştü sanki. Asil sayılabilecek yüz hatlarının avuntusu geride kalalı 4 yıl olmuştu. Saat 12:29’du ve yetişmesi gereken hiçbir yer yoktu. Üst üste içtiği 5. Sigaradan sonra kahvaltı yapması gerektiğini mırıldandı. Cüzdanındaki 30 liraya baktı ve markette satın aldığı ürünlerin fiyatını toplama külfeti onu kahvaltıdan vazgeçirdi.