Balıkesirde öğrenciyim beyler bilenler bilir balıkesirin meşhur kuvayi milliye caddesi vardır zaten bi bu caddesi var, toprağını gibtimin memleketinin herneyse bugün arkadaşlarla yolda yürüyoruz, öndende iki üç tane kapalı bayan gidiyor birinini bebeği var bebek arabası falan en solda yani tam önümde olan, öyle bir düştü ki dizlerinin üstüne resmen secdeye yattı kadın bir adım önümde, ulan insanlık yapayım dedim tuttum koluundan " abla iyimisin, bişeyin varmı?" dedim kaldırmak maksatli ulan dıbına kodumun karısı döndü bana bi hışımla hala secde halinde çeksene şu elini bi diye çığırdı, yemin ediyorum kanım dondu. Bembeyaz oldum, o kadar insani yaklaşmıştımki refleks olarak, düşen bi insanı kaldırmaktan başka hiç bi amacım yoktu o caddenin ortasında gib gibi kaldım, dünya başıma yıkıldı o an içimdeki bütün insanlık, kardeşlik, sevgi, hoşgörü insana dair ne varsa kayboldu gitti. Böyle yobazlık görmedim hayatımda, hala da etkisinden çıkamadım koskoca caddede resmen potansiyel sapık muamelesi gördüm, yanımdaki arkadaşlar yol boyu taşşak geçtiler ulan pgibolojim bozuldu. Ben nerde yanlış yaptım amk?