kendime geldiğimde hastanedeydim beni umursamayan ailem bile bu sefer yanımdaydı ve tabi ebrar da ordaydı defalarca özür diyordu ama onu yapmayacaktı cam kırıklarının bir tanesi sol gözümün altını çizmişti ve çok fazla canım yanıyordu bu sefer sinirlenmiştim bitti dedim kendime ve tabi ebrara da söyledim o an sanıyorum dünya başına yıkılmıştı sadece aglayarak özür diliyordu bir anlık öfke diyordu ama zaten ben bu ilişkiyi kafamda çoktan bitirmiştim sevmiyodum ve bardagı bu sefer tasırmıstı aglayarak odamdan cıktı neyseki fazla biseyim yoktu az sonra taburcu olacaksın demişti doktor son işlemleri yaptı ve geçmiş olsun delikanlı dedi taksi tutup eve gelmiştik düşündüm bir süre bu da diğerleri gibi olmustu bitmisti ve aynı ortamda oldugumuz her an sacma bakıslarla karsılasacaktım ertesi gün dersaneye gittigimde yerim bostu ebrar daha gelmemisti hande hala erkan piciyle cıkıyordu ama bu sefer yanımda gelmisti ve gecmis olsun demisti ne yüzü varsa sınıfın geri kalanı da gelmisti ama handenin hala yüzü olması sasırtmıstı acıkcası herneyse az sonra ebrar geldi yanımda oturdu.

-tosbaga iyimisin
+cokmu umrunda sanki
-tosbaga yapma böyle gercekten ozur dilerim bir daha olmaz
+bir dahası zaten yok ebrar
-ya tosbaga o kadar güzel günler gecirdik yapma böyle
+ben yatıyorum

aglayarak kalktı yanımdan sınıftan cıktı.