Adamın biri elinde kendi paraları ile kahvehaneye girip, bir adama beşyüz lira diğerine yüz lira ötekisine bin lira ve birine de on lira kendi parasından verse, o on lira alan kişi " Ona bin lira verdin, bana on lira veriyorsun. Bu nasıl adalettir ? Bu âdil midir " dese, parayı veren adam " Paralar benim, istediğim gibi tasarruf ederim. Canım nasıl isterse öyle dağıtırım. " belki teşekkür beklerken o on lirayı da geri alır. işte bazı insanlar kör doğabilir ama duyuyordur, bazıları konuşamaz doğduklarında ama görüyordur. Bu insanlara bakıpta "Allah'ın adaleti bu mudur?" demek ne kadar ahmakâne olduğunu gör, bil. Kimse insan olmak için bir uğraşta bulunmadı ki veyahut o göze, kulağa, organlara karşılık birşey yapmadı ki adalet isteyip beklesin. Bundan dolayı bir gözün varsa iki gözü olana değil hiç olmayana bak, bir elin, bir ayağın yoksa hiç olmayana bak, şükret! isyan etme! Mülk sahibi kendi malından istediği gibi tasarruf eder.