Ben mutluluktan ne yapacağımı bilmiyor. Bir o yana bir bu yana koşuyor kendimi arabayı sürerken hayal ediyordum. Eve geldiğimizde kumbara almadığımızı fark ettim ve anneme söyleyip ağlamaya başladım. Annen se sakinliğini korudu aldık oğlum gel bak dedi. Bense kumbara almadığımızı emindim. Daha soru sormaya fırsat bulamadan annem yatağıma tatlı bir öpücük kondurdu ve yanına çağırdı. Hüzün ve heyecanla karışık bir duyguyla yanına gittim. Annem poşetten bi kaç renkli karton çıkardı ve kesmeye başladı. Bense bu karton karışık nasıl bi kumbaraya dönüşeceği merakıyla annemi seyre koyuldum. Annem kartonları kesip yapıştırarak küp şeklinde bir kutu yaptı üstüne de kırmızı bir araba çizdi ve elime tutuşturdu. Bende bu yaz beni en mutlu eden nesnenin titizliğiyle kutuyu elime aldım tam o sırada kapı açıldı. Babamın geldiğini anladım ve kapıya koştu.