Fatih ise sadece yüzüme bakıyordu . Sakalından su damlıyordu sanki yeni abdest alırsında damlarya aynı o şekilde . Korkudan ölüyordum düşünemiyor veya kalkıp kaçamıyordum sadece durup bakıyor ve ağlıyordum . Zaman durmuş gibiydi . O dedemin evinde yaşadıklarımın gerçek korku olmadığını anladım . Fatihin burada işi neydi , bunun imkanı varmıydı ? bu soruların cevabını ilerleyen zamanlarda anlatcam . Ben kendimden geçmiş vaziyetteydim . Ve sonunda fatih sessizliğini bozdu