bak serkan, sana iki çift lafım var. koskoca adamsın. paran var, pulun var, herşeyin var. binlerce yazar çalışıyor emrinde. yakışır mı sana ekmekle oynamak. yakışır mı bunca günahsızı, çoluğu çocuğu karda kışta sokağa atmak, aç bırakmak. ama nasıl yakışmaz. sen değil misin eski tasarıma bile acımayan, bir damlacık saaddeti çok gören. anlamıyor musun beyim, bu çocuklar bu ortamı eski haliyle seviyor. ama ben boşuna konuşuyorum. sevgiyi tanımayan adama sevgiyi anlatmaya çalışıyorum. hıh. sen büyük patron, milyarder, para babası, fabrikalar sahibi serkan bey. sen mi büyüksün ? hayır ben büyüğüm ! ben, kadri usta. sen benim yanımda bir hiçsin, anlıyor musun, bir hiç. gözümde sahte amcık kadar bile değerin yok. ama şunu iyi bil, ne panpalarıma ne de bana hiç birşey yapamayacaksın. yıkamayacaksın, dağıtamayacaksın, mağlup edemeyeceksin bizi. çünkü biz birbirimize parayla pulla değil, sevgiyle bağlıyız. bizler birbirimizi seviyoruz. biz bir aileyiz. biz güzel bir aileyiz. bunu yıkmaya senin gücün yeter mi sanıyorsun. dokunma artık eski tasarıma. dokunma panpalarıma . dokunma özgürlüğümüze. dokunma bize ! eğer onların kılına zarar gelirse ben, ömründe bir kere bile züt gibmemiş olan ben, kadri usta, hiç düşünmeden çeker giberim seni. anlıyor musun ? giberim ve dönüp arkama bakmam bile !!!