valla panpa okulu bitirdim dedim askerliğini gibiyim, kim gidicek askere, beklesin falan. bi de yeni mezunuz zütümüz tavana vuruyo, neyse okurken "sen mezun ol, sonra yanıma gel, iş olayı kolay ayarlarız" diyen binlere haber saldım. lan bir kişi bile giblemedi. bi dinazor vardı, dıbınakodumun adamı 80 yaşında teyzeme yazıyo, demiş yeğenin gelsin yanıma ben ona iş ayarlarım. gururu ayaklar altına aldım gittim ipnenin yanına 3 vesait. ta sarıyere gittim amk. buldum ipnenin dükkanı girdim içeri, dedi hadi gidelim. gittik bi kombiciye, la dedim acaba burda mühendis ne işe yarar falan, dükkanın sahibi dedi ne işinden anlarsın sen, tesisat biliyo musun? valla dedim tesisat hesabı çizimi yapabiliyorum vs vs. dedi tesisatı yapamıyo musun, dedim ne alakası var ben mühendisim cv önünde duruyo, şöyle bi kağıda baktı, anaa sen mühendismişsin dedi. huur çocuğu kağıda bakmamış bile. lan o anda kağıdı zütüme sokasım geldi, dedim 80 yaşındaki dinazorun peşine takılıp ebesinin dıbına gelirsen sana müstehak amk bunlar, kendi kendime sövdüm baya bi. dükkan sahibi de kombi ustası arıyomuş amk, bana fazla gelirsin dedi ipne bi de sırıtarak, yaşlı amca da dedi kusura bakma ben mesleğini yanlış anlamışım. sinir krizinden kriz beğeniyorum dedim hacı her koyun kendi bacağından asılır, elalemden hayır beklemeyeceksin. bu olaydan bi hafta sonra kız arkadaşımın kız kardeşini avukat bi huur çocuğu istemeye geldi. kızı verdiler falan bi süre sonra kız arkadaşımın teyzesiyle oturmak zorunda kaldım bi süre dışarda. laf lafı açtı askerlik muhabbeti döndü, avukat bin için askerliğini yapmamış ama adam deli para kazanıyo, sen kendi haline acı her türlü zütüne girecek mevzu gibisinden bişey söyledi. lan bir koydu bana bu. ertesi gün sabah sekizde soluğu askerlik şubesinde aldım. kapıdaki nöbetçi çocuk içimdeki askerlik şevkini görünce bana deli gibmiş muamelesi yaptı falan. kulağımda hep pardon filmindeki "siz dört nala mı gittiniz askere ama kimse öyle gitmiyo askere" repliği döndü durdu. resmen dört nala askere gittim amk. he şimdi bunları sana niye anlattım, askerlik beni hayata bağladı panpa. en azından bi gibe yarıyomuşum gibi hissettim kendimi orada. işsizliğime bi kılıftı , tamam gibtiler de kışlada ama eğlendiğim zamanlar daha çoktur amk. intihar çözüm değil panpa. geçen bi kitapta okudum "dünyadaki en güzel umut, yarındır" diyodu. öyle düşün.