'shikamaru1 eve varmak üzereyiz' dedi. ' ne güzel diye geçirdim içimden. 'çok yaklaştık şu para üstünü istesen, hala vermedi şoför' diye fısıldadı.
işte o an bu gecenin sonunda yalnız kalacağımı anladım.
şimdi para üstünü isteyecektim, şoför de 'verdim ya' diyecekti, 'tamam abi verdim diyosan vermişsindir' diyerek onun gözünde, kendi hakkımı bile savunamayıp
bir kadına sahip olmayı bekleyen yavşak olacaktım. yada şoförle anlamsız bir tartışmaya 'nasıl verdin abi, vermedin ki mız mız mızz' gibi son derece tırt bir cümleyle
başlayacak, gittikce sönen bir ses tonuyla ilk cümlemi bitiremiyecektim. Belki bir anlık duygu patlaması ile şoföre küfür edip fren sesini işitmemle dayağı yemem bir olacaktı
olabilirdi bütün bunlar. ve ben hissediyordum ki iki durumda da bu gece yalnız yatacaktım. Sadece cebimde 50 lirayla bindiğim için o çok beklenen, uğrunda parfümlerin sıkıldığı kıyafetlerin dikkat edildiği gece, taka sarıyordu.