Ertesi gün kalktık, tıraş, kahvaltı, içtima, eğitim, anamın hasreti, içimdeki sıkıntı, Alperin yanık sesi derken akşam oldu. Hayatımda hiç okumamış olmamın utancı içinde Nutuk’u okuyordum. Kendi kendime değerlendirme yapıyor, batmanlı kürt arkadaşım bilalle ateşli ateşli tartışıyorduk. Bilal neden buradaydı, neden diğerleri gibi namlumuzu doğrulttuğumuz tarafta değildi de bizim yanımızda silah tutuyordu, hudutu koruyordu. Kafamda hudut boyunca sorular, içimde gecenin karanlığı kadar sıkıntılı bir hal vardı. Sigaramın dumanında anamın hasreti vardı. Gözümde vatanımın namusu, hudut vardı. Siz ananızın yanında, sıcak yataklarınızda rahatça uyuyun diye uyumadık o gecede.

+++