o kadar üzülüyorum ki o insanlara. bir yerde görünce o babanın gözündeki çaresizliği, gözlerim doluyor hep. ulan param olsa da şu adamı yanımda işe alsam, düzgün bir hayat versem şu adama diyorum. hakediyor, emekçiler çünkü. sağda solda çalıp çırpmıyorlar. şükrediyorum sonra böyle bir sıkıntı çekmediğim için. dertlendim amk yine.