etrafta heybetli ağaçlar, bir kaç patika ve deniz dalgalarından başka pek bir şey yoktu..
ve bu gerçekten çok rahatlatıcıydı.. ateşe bir kaç odun daha attıktan sonra bir yudum daha aldım çayımdan ..
bu renk sana çok yakışmış der gibi yudumladım çayımı, ama o anlamadı ..
anlaşılmaktan korkuyordum zaten, böylesi daha iyiydi ..

masa olarak kullandığımız ters çevrilmiş tenekenin üzerindeki sigara paketime uzandı ellerim,
kibriti ilk çakışımda yakmanın garip mutluluğu içinde yaktım sigarayı..
içime derince çektikten sonra gözlerine baktım, hep bu kadar etkileyici olmak zorunda gibiydi gözleri, ne zaman baksam öylelerdi çünkü ..
seni seviyorum der gibi baktım ..o ise en umursamaz tavrıyla dudaklarının arasındaki sigarayı gösterip ateş istedi..
istese tüm ormanı ateşe verirdim hiç düşünmeden, bunu farkettirmemeye çalışarak yaktım sigarasını ..
yerden radyoyu alıp açma düğmesine bastı, çeken tek radyo kanalında bir ahmet kaya parçası çalıyordu ..
ne iyi ettin dedim, sanki şarkı çok umrumdaymış gibi ..onun sesinin tınısında iki cümle daha fazla kaybolmayı tercih edeceğimi bilmiyordu.. gülümsedi ..bir su damlasının içinde iki perinin bale yapması gibi tarif edilemez bir duygu kapladı içimi ..keşke dedim, keşke hep böyle gülümsese ..
oruç tutulan bir günde akşam ezanına dakikalar kala masada bekleyen bir bardak soğuk su değerindeydi varlığı ..
ne içmeye yeltenebiliyordum, ne aklımdan söküp atabiliyordum ..

sigaramın izmaritini yere atıp ayağımla ezdim ..
şimdi konuşacak çok şey vardı, dudaklarımdan dökülmek için sıralarını bekleyen binlerce satır yazı, binlerce mısra ..ama o hepsini dinleyecek kadar çok kalmayacaktı, ayrıca bavulunu toplamış misafirin ayaklarına
kapanmak değer mi ? sorusu takıldı aklıma ..susmalıydım ..ve o gitmeliydi ..
çünkü elimden gelecek başka bir şey yoktu ..kendimi onun için kurşunun önüne atmaktan çekinmeyecekken, yine de hiç bi emek çözemezdi bu düğümü ..çözebileceğine inansam, her şeyi yapmaya hazırdım, bunu biliyordum ..
ama hiçbir işe yaramazdı, susmalıydım, gitmesine izin vermeliydim ..ve sonra bir gemi yaklaştı sahilime ..

o bindi ..ben kaldım ..uzaklaştı ..uzaklaşmasını seyrettim ..gözden kayboldu ..arkama döndüm ..
yangın çoktan çıkmıştı ormanda ..kulübem, evim benim ..alevler içinde görünmez olmuştu ..

şimdi ..koyu bir Beşiktaş taraftarının lig kupasını özlediği gibi şiddetli bi hasretle özlüyorum onu ..
saatlerdir soğukta tezahürat yapmışsındır, oyunda gidişat kötüdür, ama yedekte oyuna girince gol atacağını düşündüğün tek bir oyuncu yoktur ..işte en az bi o kadar da umutsuz bir hasret ..bu duyguyu neye benzeteceğini bilemezsin..
bir çocuk için bayram yaklaşırken kurulan ışıklı ayakkabı hayalleri gibi, ama çocuğun babası çok fakirdir ..
biraz da bu çocuğun umutsuzluğuna benzetirsin, ama hep ekgib kalır ..

her şeyi bu kadar acı verici yapan şey ise, her şeye rağmen hayatın devam ediyor olmasıdır ..ve ne yazık ki hayat bugün de devam ediyor ..