Konuşmadı hiç sürekli ağladı. Bagrima bastim bi süre durduk öyle. Aksam oldu hala hastanedeydik babam geldi. Sedayla selamlasti. Dün aksam ogrenmissin kizim tekrar basin sagolsun allah rahmet eylesin dedi. Seda babama sarildi teşekkür etti. Sedanin babasinin odasina gittik. Babam bizden sonra girdi çekingen bi tavirla. Oturduk odadaki koltuğa iki baba sohbet etmeye başladılar. Sonra babam kimseye caktirmadan bacagima dokundu. Ben anladim cikin da acikliyim demej istedi. Kizlar karniniz acikmistir yemek yiyelim dedim. Acikmadik dediler ama ben kaş göz yaptim onlar da anladı. Ciktik disari cikarken benim gozlerim doldu onlara baktim ağlamaya baslamislar bile. Ortalarina geçtim ikisinin de elini tuttum hastane yemeği yemeyelim kafeteryaya gidelim dedim. Bisey demediler

Ulan resmen normal yaşamayı unuttum. Son donemde ya asiri mutluyum ya da ağlamaklıyım. Ortası yok.

Geldik yine biseyler sipariş ettik. Gelene kadar muhabbet ettik. Seda elimi tuttu. Okul günlerini hatirliyo musun dedi. Yuzune baktim ağlamaktan solmuş. yüzünün feri gitmiş. Hem annesine üzülüyodum hem de sevdiğim kiz böyle bi hale gelince içim parçalaniyo. Ölüm disinda bi konuda sedanin canı sıkılsa dünyayi kilictan geçirip onu mutlu ederdim. Ama ölüm olunca elim kolum bagli