mahalle bakkalının o üstü buğu yapmış dondurma dolabından magnumların sol çaprazındaki meybuzları alıp güneşte biraz eritip soğuk meyve suyu kıvamında içtiğimiz bir yandan da taso tepiştirdiğimiz 90 yılların kaldırımları, saklambaç oynarken çanak çömlek patlatmak için tşörtlerimizi değiştirdiğimiz o karşılıksız samimi doslarımız, mahallede kola turka topuyla oynanan 9 aylık 31 , 11 gibi oyunlarda ilk elenen ve anne lakabını alan o kazma arkadaşlar, taso çıksın diye cipsleri mıncıklayarak almalar.. hepsini özledim ulan ve bunları bir daha yaşayamayacak olmam çok zoruma gidiyor..ilk defa böyle saçma duygusal bir konuşma yapıyorum : )