beni bilen bilir, insani yanim cok gucludur ve insanlara yardim etmeyi severim. yine birgun caddede arabamla ilerlerken yanima suriyeli bi dilenci geldi. yaninda cocugu var, cocugun elinde de kuru ekmege durulmus yesil sogan vardi. bu insanlara yardim etmeliyim diye dusundum ama para veya yuiyecek gibi siradan yardimlarda bulunmamaliydim. memleketinden uzak kalmis bi insan neyi ozler diye bi soru belirdi zihnimde, tabi. onlara memleketlerini hatirlatacak bisey vermeliydim. artik eve hicbi kizi getiremedigim icin arabanin torpedo gozunde muhafaza ettigim pul kolleksiyonumu cikardim, icinde resimdeki pullarin butun serisini cikardim ve bunlara verdim. adamin sevincten gozleri doldu aglamaya basliyo. nasil ama ziril ziril, onun sevincine ben de dayanamadim gozlerim doldu. o sirada kucuk cocuk yanima gelip suriyece biseyler soyledi, heralde babasini bu kadar mutlu ettigim icin tesekkur etmek ve elindeki ekmegini bana vermek istiyor diye dusundum ingilizce tenkyu deyip elindeki ekmegi aldim. cocuk da jestini kabul ettigim icin aglamaya basladi sevincten. o sirada trafik acildi ve birbirine sarilip aglayan bu suriyeli baba ogulu arkamda birakip mutluluk ve huzur icinde yoluma devam ettim. sogan ekmek de baya lezzetliydi.

http://www.iraq-stamps.co...ia/2/2012/12/19/34881.jpg