19 yaşındayım. lisede kaldığım için hala okuyorum bu gibtiğimin okulunu.ne doğru düzgün arkadaşım var nede başka bir şey. kız arkadaşım hiç olmadı olacağınıda düşünmüyorum. işin kötüsü tipsizde sayılmam. annemi 7 yaşındayken kanserden kaybettim. babam desen gibinde değildim. hiç umursamazdı beni arada bir çaktığı karılar vardı eve gelir yatar işe giderdi. annanem büyüttü oda ben 15 yaşındayken öldü.

o kadar yalnızım ki şu hayatta. öyle böyle değil tek bir arkadaşım yok, tanrıyada inancım yok.bu ışidide sevmiyorum açıkçası. müslüman numarası yapıp hayatta kalabilirim. sebepsiz yere insanları öldürüyor huur çocukları. aması var.

internette araştırdımda bunların hayatlarını. adamların hayatları ful aksiyon amk. elinde keleş oraya buraya saldırıyorlar. bomba patlıyor infaz ediyorlar falan derken her saniye heyecan var adamların olduğu yerde. bombardımandan kaçıyorlar, kafa kesiyorlar falan.şu hayatta hiç bir amacım yok çok yüksek mertebelere gelmeyeceğimide biliyorum ölsemde bir şey kaybedeceğim yok. gitsemmi lan bunların arasına nasıl gideceğimi öğrendim urfadan rüşvetle vınlayabilirim. sizce ne yapayım nefret ediyorum hayatımdan ben çevremdeki insanlar gibi değilim.hem cariyede giberim(şaka lan o kadar düşmedik çok yalnızım)