iş çıkışı hastaneye gideceğim, bindim otobüse, iki üç kişi ayakta, sakin otobüs. Hemen şoförün arkasında ters duran yerde bir öküzoğlu öküz en uca oturmuş ayaklarını da açmış, kimse de oturmuyor, yol kısa ben de oturmadım.
iki durak sonra bir kadın zar zor binsi, ayağını sürterek geldi, sakat kadın. Yanımda zar zor ayakta duruyor. Şurası boş oturun dedim, baktı çocuğa, ben de bakıyorum, çocuk hiç oralı olmuyor. Dayanamadım artık, geç şuraya hanımefendi otursun dedim sertçe, zaten inecem dedi öküz, kan beynime sıçradı, ulan kadın ayakta duramıyor sen istifini bozmuyorsun, kalk adam ol dedim. Kalktı dıbınoğlu esteban. Ne bağırıyorsun, görmedim dedi, yine efendiliğimi bozmadım.
Tamam amk. ben de tacizci, gezmelere giden teyzelere yer vermem, ama o kadar da kör olmayın, bir bakın, gerçekten engelli, hamile, çocuk kucağında olanlara ölsem de yorgunluktan yer veririm.