Derdi rahmetli dedem. Şu hayvanlara acıyorum lan, iki kardeş sabahtan akşama kadar penceremde oturup miyavlıyolar. Yiyecek bi şeyler veriyorum ama soğuk havalarda içeri girmek istiyolar haliyle. Birisinin beli sakat, yamuk yürüyor bir de çok zayıf kaldı. Apartmandakiler de bana atarlanıyo bunlara mama veriyorum diye. Keşke bende de merhamet duygusu olmasa, hayvanları hiç sevmeseydim. Sokakta bacağıma dolanıp "beni sahiplen" dermişcesine suratıma bakan kedilerden bir gün kanser olucam.