üşeniyorsanız okumayın beyler sadece içimi dökecem size..

bugün çalıştığım yerdeki güvenlik görevlisi olarak çalışan bir abiyi işten çıkarmışlar. üstelik akşam 6ya kadar çalıştırıp çıkışını öyle verdiler. bir günün hesabını yapıyor bin patron.. 40 yaşlarındaki adamın haline üzüldüm iş çıkışı evine bırakayım dedim.
yolda arkadaşı aradı telde konuşurken aynen şunları dedi
- "napayım kardeş borçlar taksitler vardı çoluk çocuk olmasa intihar ederdim. iş bulmak zor bu yaştan sonra. evdekilere nasıl söyleyecem bilmiyorum" dedi..
40 yaşındaki adam telefonda çocuklarından bahsederken ağlayacaktı nerdeyse..
içim parçalandı amk. adamın 2 çocuğu vardı. adam yol üzerindeki bir petrolde indi iş sormak için..

para vercektim biraz gururu kırılır diye veremedim..
adamın bir aylık maaşı bizim patronun metresine aldığı yüzüğün 4te biri bile etmez. bir adam çıkararak tasarruf edecekmiş muallak.. 700 lira maaşla 4 kişilik bir ailenin geçindiği gibinde bile değil binin..

biz burda am züt meme muhabbeti yaparken babası işsiz kalan çocuklar var amk. şimdi adamın karısı çocukları ne kadar üzgündür. belki çocuğu gece yatağında sabaha kadar ağlayacaktır..

özet: böyle düzenin amk. bu düzene karşı bir tak yapamadığım için kendimin de dıbına koyayım