bi insan üzüldüğü zaman başına gelmiş en kötü şeyi düşünür ve onunla beraber kendi başıma gelmişcesine üzülürüm bu kişinin kim olduğu önemli değil herhangi biriniz bi derdinizi anlatsa empati kurma konusundaki kişisel gelişimim, derdi anlatan kişiden daha çok üzülmeme sebep olmaktadır çünkü her daim en kötü senaryoyu düşünür o senaryoya üzülürüm ve bu beni gerçekten çok yoruyor beyler. asık yüzlü birini görünce hemen kafamda senaryolar oluşuyor ve üzülmeye başlıyorum ve buna engel olamıyorum. buna bağlı olarak sanırım bu pgiboloji beni kanser edecek.