Nisanın yaklaşmasıyla havalar hafiften düzelmiş, kızlar açılıp saçılarak etrafta dolaşmaya başlamıştı. Ben ise evde oturup 3 öğün çavuşu tokatlıyordum.
Hatta kendimi geliştirme çabaları içinde dokunmadan zihin gücüyle boşalmaya gayret ediyordum.

Bir gün yine survivordaki kızların gibilirabilitesini hesaplayıp, ilginç istatistikler tutuyordum. O sırada pascalın ekrana gelmesiyle ağlayarak kapattım ve artık değişmeye karar verdim.

ilk olarak evin havası değişsin diye 4 tabak fasulyeyi bir çırpıda yedim. Kısa sure sonra gerçekten de evin havası değişti. Oda parfumu gibi geziyordum. Ama bitmemişti, artık sosyal biri olmalıydım ve dışarı çıkmaya karar verdim. Gta vice city de ki efsane gomleğin aynısından vardı, giydim ve evden çıktım.

Suriyelileri atlatmış, metroya binmiştim. Çok kalabalık değildi. Karşımda kız olduğundan şuphe ettiğim bi varlık oturuyordu. Ozellikle belli bir duzende çıkmış bıyıkları, serkanı andıran tipiyle adeta beni duvarlara vura vura gib diyordu. Derin bakışmalardan sonra geldi ve yanıma oturdu.

-metronun tasarımının değişmesi lazım dimi ihhiihihi.

Bu kızı kesinlikle gibmeliydim.

Halimenurla muhabbet etmeye başladık, hangi traş bıçağını kullandığını soylerken karnımda inanılmaz bir acı hissettim. Evet fasulyenin etkisi geçmemiş, sal beni gibiyim ortalığı dercesine bağırıyordu. O sırada halimenurun bu durakta inelim hadi diyerek beni kolumdan çekmesiyle, osurmaya başladım.

Evet yaklaşık 20 saniye basınçlı osurduktan sonra metronun alarmı çalmaya başladı, ergenlerden biri 'sonunda ne işe yarayacağını ogrencem' diye bağırdı ve uçarak acil duruma bastı. Adamın biri 'ay eem spartaküs diye bağırdı ve direğe yaslanıp yere dustu. Herkes teker teker dusuyordu, ancak Halimenur a baktığımda 'pırt mı yaptın ihihihi' dediğini gordum. Allahtan durakta durduğumuzdan kapıdan atladım ve osuruğumu adeta bir nitro gibi kullanarak eve geldim.

Şu an mahallede gaz maskesiyle gezen polisler var. Neyse ki hala fasulyem bitmedi.

sakın hızlı ve öfkeliyi izlemeye arabayla gitmeyin