Beyler beni bilen bilir x üniversitesinde makine mühendisliği öğrencisiyim hiç ilgi alanıma girmemesine rağmen sırf kız düşürmek için en azından 3-5 yazar tanır, bir iki şiir öğreniriz maksadıyla 1 ay önce edebiyat kulübüne katılmıştım. Bir gün sesimden etkilenmiş olacaklar ki beni bi dinletide şiir okumaya davet ettiler, tabi ki hemen kabul ettim. Kendi yazdıkları şiirleri okuyacaklarmış, elime bi şiir tutuşturdular aq 2 sayfa şiir destan yazmış oçlar, kızlar falan vardı ben bunu okuyamam da diyemedim, ilk kıtayı okudum beynim yandı attım çantaya yurda gidince okurum diye . Yurda geldikten sonra kulüpteki kızları düşünerek başladığım 1 saatlik dilimin içine girdim ve sonunda kendimi o sitelerde buldum, güzelce bi elimle cinsel münasebete girdikten sonra onların da kardeşleri var babaları var nasıl bunları düşünürsün aq salağı (bu durumlarda yaklaşık 10 dakikamı aldı)... pişmanlığımı falan yaşarken şiiri unuttum gitti. Dinleti 3 gün sonraydı, sabah aradı biri saat 12.00 da anfide ol ezberledin mi yoksa kağıttan mı okuyacaksın diyor, be dıbını yolunu gibtiğim bu kadar şeyi ben bi yılda ezberleyemem diyemedim 'izbirlimidim kığıttın ıkımı şınsım var mıydı ıcıba' dedim o da olur olur takılmadan oku yeter dedi. Dedim aha yarraaa yedik bu sefer, şiiri bırak normal yazı verseler okuyamam 2 sayfa şiiri nasıl okuyacam vay benim aklımı gibsinler diyerek tırnaklarımı yiyorum bir yandan da okuyup biraz olsun öğrenmeye çalışıyorum kahvaltı falan derken dinletinin saati geldi ben şiiri 1 kere bile okuyup bitiremeden sahneye çıkacaktım. Bunlar ayarlamışlar işte, sahneye 2. sırada ben çıkacaktım kuliste falan da okuyamadım çok ses vardı sonra sıra bana geldi çıktım sahneye zütümden soğuk soğuk terler akıyor başladım şiire ilk kıtaları biraz hızlı okudum en azından bildiklerimi düzgün bi şekilde okuyup özgüven depolamıştım ufaktan yavaşlamalar tıkanmalar başlıyordu tekrar stres katsayım tavan yaptı ellerim ayaklarım titremeye başladı sesim titremeye başladı düşünemez hale geldim ve o hayatımı giben satırlar önüme çıktı

"Yokluğunda ben sıkışmış bir çekmece gibiyim
Geceyle gündüzü anlamayan kör gibiyim Kapana kısılan bir aslan gibiyim
Gel artık ben yokluğunda hiç birşeyim"

Evet tahmin ettiğiniz gibi ben şiiri şu şekilde okudum.

"Yokluğunda ben sıkışmış bir çekmece gibiyim
Geceyle gündüzü anlamayan bir kör gibiyim
Kapana kısılan bir aslan gibiyim
Gel artık yokluğunda ben hiç birşeyim"

Arkamdan sesler gelmeye başladı bi an kendime gelip arkamı dönmemle beraber kütüğü kafama yemem bir oldu kızlı erkekli tekmeliyolar topuklu ayakkabılarla karnımı deşercesine vuruyolardı bi ara bayıldım sonra hastanede uyandım şimdi yeni yeni okula devam etmeye başladım rektör yanına çağırmış nasıl açıklayacam taktik verin beyler
edit: serkan senin yapacağın sansürün amk hayatımı gibtin oç