Ben bir kere gittim...

Yıllar önce lise yıllarında arkadaşların baskısına daha fazla dayanamayarak gittim...

hiç unutmam içeri girdik selamın aleyküm aleyküm selam dedikten hemen sonra. normal bir apartman dairesini ocağa çevirmişler salon olarak bilinen bölümde 5-6 masa kurmuşlar duvarda resimler 9 buyruk falan filan neyse...

Bir baktım gençler toplanmış bir yanda kağıt oynuyorlar bir yanda dama bir yanda okey bildiğiniz mini bir kahve ortamı... bir yandan da çaylar çorbalar akın ediyor derken bizde bir köşeye iliştik ortamı izliyoruz...
Arkadaşlar daha önceden gittikleri için deneyimliler geniş takılıyorlar ben bu tip ortamlara takılmadiğim için pek bilgi sahibi olmadığımdan tutuk bir şekilde sus pus oturuyorum..

Derken içeriden birisi koşarak nefes nefese salona daldı ve REiS geliyor beyler diye yüksek sesle uyarı verdi..

Birden bir bir baktım içeride o an olan biten kim var ise hepsi ayağa kalktı çıt ses yok...
az öncesinde asan kesen racon kesen şekilli duran herkes birden bire kedi gibi oluverdi bende sanıyorum ki içeriden yaşça büyükçe birisi gelecek.. ama ne alaka diye kala kaldım...

taş çatlasın 22/26 yaş arası bir arkadaş takım elbiseyi çekmiş üzerine elinde tespih ayağında yumurta topuk ayakkabı sallana sallana girdi içeri selamın aleyküm dedi... hepimiz bir ağızdan aleyküm selam dedik..
Rahatınıza bakın arkadaşlar dedikten sonra içeri odasına geçti...

O an kafama dank etti.. Ulan dedim buradaki yavşakların çoğu babası geldiğinde ayağa kalkmaz elalemin addıbına saygıda kusur etmiyor...
Demekki burada asıl ülkücüler yok demekki burasının çay ocağından farkı yok diyerek bir daha ocak ortamlarına girmedim..

Bizde böyle kısasa kısas... güven bir ayna gibidir bir kez çizildiğinde kendini hep çizik görürsün... misali
içinizden bana herkes birmi diyenleriniz vardır eminim.. ihtimali yüksek olan bir durumdan bahsediyoruz.. empati kurun...