Yürüdüğüm yollar, tanıdık yollar.

Keremle doğduğumdan beri arkadaşım, bu yolu kaç kez gidip geldim bilmiyorum.

Kerem, gerçekten arkadaşım diyebileceğim belki de tek insan.

Ev yolu... Düşüncelerle geçen uzun bir yol. Ama bu yaşlarda kafamda hiç düşünce yok, bomboş yürüyorum bomboş sokakta.

Gözde'yi düşündüm ufak ufak. Ama kayda değmez.

Acaba neler yaşayacağız onunla?

Ve ben, ilk defa biriyle kaderimin kesiştiğini hissediyorum. O kişi de Gözde.

Eminim,

Biliyorum,

Hissediyorum.