Bir varmış bir yokmuş. Zamanın birinde yavşak nasreddin adında yalancımı yalancı, kolpacı mı kolpacı, deli bi adam varmış. Kendi kendine zütünden sözler üretir, millete ders vermeye çalışırmış. ama bu yavşak cidden deliymiş,bu yüzden halkta bunu pek takmazmış (be amın düdüğü ders vermek sanamı düştü)

Ahalide bu adamı hiç sevmez 'Hee hoca hee' 'Aynen hoca aynen' diyerek geçiştirirlermiş. bu amın düdüğü nasreddin gizli gizli bahçelere girer, milletin eşeğini giber kaçarmış. Ahali bu yavşağı dövmelere bıkmış ama bu muallak eşekleri gibmeye bıkmamış.

Günlerden bir gün nasrettin bi eşeği almış göl kenarına zütürmüş. başlamış eşeği bir güzel gibmeye. yoldan geçen bir yabancı bu duruma çok şaşırmış. 'Heyyy dıbına kodumun oğlu, heeyyy amın düdüğü ne yaparsın orda'

Eee nasreddin hoca durur mu vermiş cevabı 'bre amcık ağızlı görmezmisin eşek giberim, domalda senide gibeyim' adam bu lafa çok şaşırmış. ve yine sormuş nasreddin hocaya 'hoca hiç eşek gibilir mi?'

nasreddin cevabını esirgememiş ve bizlere adeta ders veren şu cevabı vermiş 'ya gibilirse?'

e tabi ahali bunu yine yakalamış ve ölene kadar bu yavşağa dayak atmışlar. sonra ölüsünü göle atıp çekip gitmişler. (helal olsun lan)