*
mahalleye geldik.
aysel'in evine giderken ablamın evinin ordan geçmek gerekiyordu.
ne olur ne olmaz eylül camdan falan görür diyerekten yolu gereksiz uzattım.
-neden yolu uzattın. dedi
-geziyoruz işte. dedim
-ben bugün çok gezdim saol. diyerek tersledi yalan söylediğimi anlayarak.
bozulmuştum ama tepki vermedim.
evinin önüne gelince durdum.
taksimetrede yazan parayı vermek için cüzdanını karıştırıyordu ki
-bu seferlik benden olsun. dedim
-peki. diyip indi arabadan.
aysel erkek gibi kızdı, çoğu huyu bana çok benzerdi, çok düzdü mesela tıpkı benim gibi.
parayı fazla verecekse fazla verir lafı uzatmaz blöf atmaz, verme dedim mi de "peki" der naz yapmazdı.
dobra bir kızdı aslında.
poşetler hafif göründüğü için yardım etme ihtiyacı hissetmedim.
o da zorlanmadan taşıdı zaten poşetleri.
çok pis eylül'ü göresim gelmişti ama şimarmasın diyerekten durağa gittim.
müşteri beklemeye devam ettim.
benden önce bekleyen 3 taksici vardı.
canım sıkıldı.
bir an "lan acaba evleri değişmese miydik, durakta eylül'ün cama çıkmasını beklerken nasıl da geçiyordu zaman" diye düşündüm.
sonra istemsiz olarak aklıma emre bini gelmiş durduk yere sinirlenmiştim.
derken rüstem abi "ömer" diye seslendi içerden.
benim müşterilerden biri arıyor diyerekten sıçradım ayağa.
-telefon sana. dedi
içeri geçtim,
telefonu aldım,
-alo. dedim
-evlat dedi. cemil usta.
-efendim usta. dedim
-sana işim düştü, buraya gelebilir misin, müsait misin. dedi
-müsait olmasam ne olur sanki usta geliyorum hemen. dedim
-eyvallah. dedi ve kapattık telefonu.
-rüstem abi çıkıyorum ben, cemil usta'nın yanına gidicem. dedim
kafasıyla "eyvlalah" yaptı o da gazetesini okurken.
arabaya bindim.
doğru sanayiye sürdüm.
cemil oto'nun önünde durdum.
emrah beni görünce
-hoşgeldin. dedi soğuk soğuk.
-hoşbulduk abi. dedim gayet içten.
yüzüme bakmadan yaptığı işle ilgilenmeye devam etti.
derken cemil usta geldiğimi gördü sotesinden.
-geliyorum evlat. diye seslendi aşağıya doğru.
dükkanda araba yoktu.
emrah dükkanı düzenliyor, malzemeleri taşıyordu.
hiç sormadan yardım ettim.
-bırak, elini bulaştırma hiç. dedi
cevap vermedim.
elim harbiden de yağ olmuştu.
cemil usta'nın geldiğini görünce elimi üsküpüye sildim.
her zaman oturduğumuz dükkanın önündeki taburelere oturduk.
emrah'ın yaptığı işin hiç acelesi yoktu,
sırf yanımıza gelmemek için gereksiz gereksiz malzemelerin yerini değiştirmeye devam ediyordu.