*
koşar adımlarla arabaya yürüdüm, doğru eniştemin yanına gidecektim.
börekciye doğru sürdüm arabayı, eniştem dışarda oturmuş çay içiyordu,
kafa selamıyla selamladım yanına yaklaşırken.
bi tabure çekip oturdum yanına.
canının sıkkın olduğu her halinden belli oluyordu.
-hoşgeldin ömer. dedi
-hoşbulduk enişte. dedim
-çay içer misin. dedi
-yok enişte sağol. dedim
-keyfin yok gibi. dedi
-senin var mı. dedim
-doğru söylüyorsun. dedi
-enişte? dedim
-efendim. dedi
-bi şey konuşucam senle. dedim
-buyur, dinliyorum. dedi
-ablam. dedim
-evet? dedi
konuşmakta zorlanıyor, tepkisinden çok korkuyordum.
-ablam bebeği doğurmaya karar vermiş. dedim
hiç bir tepki vermedi, öylece uzaklara bakıyordu boş boş, deminki gibi.
yemin ederim o an enişteye bi şey oldu, adam şoka girdi sandım.
-enişte? dedim panikle.
-biliyorum ömer. dedi
"hay amk, eylül biliyordu, aysel biliyordu, enişte biliyordu, bi tek ben bilmiyordum" diye geçirdim içimden.
-ablam mı söyledi. dedim
-aldığı kıyafetleri gördüm. dedi
-konuştun mu peki. dedim
-hayır, kafasını toparlayıp anlatmasını bekledim ama anlatmadı. dedi
-cuma günü kürtaj vardı biliyorsun di mi. dedim "daha ne bekliyorsun" dermişcesine.
-dua et ömer. dedi
-vazgeçsin diye mi. dedim
-ablan o doğumdan sağ salim çıkabilsin diye. dedi
bi süre konuşmadan kalakaldım öyle.
eniştem çaresizce kabullenmişti ablamın kararını.
en büyük hayalinin bir çocuk sahibi olmak olduğunu ve bu kararından vazgeçmeyeceğini biliyordu eniştem.
ben de biliyordum ama umutluydum ablamı vazgeçirebileceğimizden.
ama eniştemin bu sözü son nokta olmuştu.
-hastaneye gidip doktorla konuşmak lazım bi. dedi
-yarın sabah dükkanı başkasına açtırabilir misin. dedim
-bizim ortağa söylerim, o halleder. dedi
ortak dediği dükkan sahibiydi, birbirlerine "ortak" derlerdi.
-tamam enişte madem öyle sabah dükkana diye gel, burdan alayım seni. dedim
-tamam. dedi
-sıkma canını. dedim
-sen de. dedi ve arabaya bindim durağa sürdüm.
bu tavsiyeye ne o uyacaktı ne de ben.
can sıkılmayacak gibi değildi ki.
ablam belki de kendi isteğiyle ölüme yürüyordu.
kendi iç hesaplaşmarının sonucunda vermişti bu kararı, ama direk saygı duyulacak gibi de değildi.
ters bi durum olursa kaybedeceğimiz insan canımdı amk, ablamdı...