ilk okulda çok tıfıl bi çocuk dum beyler üfleniz yere yapışırdım olaya gelirsek her zaman maç yaptığımız bi sınıf vardı bunlarda bir forvet vardı görseniz bu nasıl ilk okullu dersiniz öyle iri ve uzun boylu bi çocuktu şut çekti mi duvarda topun izi kalırdı yanlış hatırlamıyorsam berabere devam eden maçta top bunun önüne düştü bizim kiler tırsıyor bundan çok dalmıyoruz çocuğa gene herkes tırsıyor ben o tıfıl çocuk bi anlık cesaret ile tam şut çekicekken bunun önüne atlayıp sırtımı döndüm bu şerefsiz topa öyle bir vurduki ayaklarımın havalandığını hissettim inanamıyordum resmen uçuyor kanatlanıyordum 2-3 saniye sonra sert bir iniş yapmış ve her yanım yara olmuş şekilde Vietnam savaşından çıkan bir asker gibiydim topu tutmuş ve golü engellemiştim ilk defa arkadaşlarım maçta beni tebrik etti yani beyler bir anlık cesaret o tıfıl çocuğun kendine gelip ezilmemesini öğretti bir anlık cesaret çok şey değiştirir