beyler acemiliğimi manisa alaşehirde yaptım. alaşehiri bilen bilir yarak gibi yerdir askerlik için. kahve ve kola makineleri vardır her yerde ve size verilen bankamatik kartlarını okutarak içeceğinizi alırsınız. yine günlerden bir gün eğitim alanından yeni gelmişiz yarım saat istirahatimiz var. ama nasıl gibilmişisiz yemediğimiz istikamet kalmamış hoşaf olmuş şekilde bölüğün önüne geldim. bizim bölüğün önündeki kahve makinesi bozuk olduğundan yan bölükteki makineden kahvemi aldım. bizim bölüğün önünde sigaramı yaktım kahvemi yudumluyorum. bir tanesi geldi "yaov bu makina bozuk sen bu gahveyi nasıl aldın" dedi. benim de hemen aklıma muallaklik geldi. istanbul çocuğuyuz tabii rahat durmayacağız ya. "sen kartını sürttür ne istiyorsan bağır o geliyor" dedim. herif kartı sürttürüp bağırmaya başladı "gabininaaa gabininaaa" diye ben tutamadım gülmeye başladım ama nasıl gülüyorum. karnıma ağrı girdi. ama karşımdaki bağırmayı bırakıp bakışları çok sert olmaya başladı. bana bir tane vurdu. "lağn sen benle daşak geçiyorsun" dedi. beyler sonra beni bir dövmeye başladı allah esirgesin nasıl vuruyor. onun yüzünden yemin törenine bile katılamamıştım. topalladım acemiliğim boyunca. bu da böyle bir anımdır.