baktılar olacak gibi değil arkadaşlar astek ve uzman beni karşısına aldı, senin oraya gitmen riskli askerliğini de bizimkini de yakma dediler...

adam haklıydı ben yada başka bir asker kaçsa, o tugayı giberlerdi, yani gücü yeten yetene olan yine askere olurdu..

Kaçmaktan vazgeçtim izne de göndermiyorlar dıbına koyim, onu anlayamadım ben neyse beyler, beni dediğim gibi geri hizmete çektiler, göz önünde tutmaları içinde yüz başı postası yaptı beni değildim ama yaptı osursam duyacaksın jupiter dedi. Emredersin komutanım demekten başka bir alternatifim yoktu.

Günler tak gibi geçiyordu beyler, üzerimden atamıyordum, bir yandan da inanamıyordum, kendi kendime konuşmaya başladım, alışıktım zaten sivilden pek fazla çevrem yoktu, aile desen oda yoktu, derdimi anlatacak pek fazla kişi yoktu bende hep kendi kendime anlatırım öyle çözüm yolu bulmaya çalışırdım...

daha sonra astek in yanına gittim komutanım, beni tekrardan yanınıza alın, yoksa gidişat taka saracak diye durumu izah ettim, toparlanacam dedim.
Toparlanmak dan da başka çarem yoktu zaten.

Oda durumu yüzbaşıya bildirmiş ne takunuz varsa yeyin demiş..

yaz olduğu için zorlu intikal e çıkıyorduk beyler, ve bir iki karakol a taciz ateşi yapmışlar bizim bulunduğumuz kısımlarda bizde arazide olduğumuz için bizi yönlendirdiler, bu arada biz sağ taraftan geliyorsak sol taraftan da jandarma komandolar geliyordu. biz piyade komandoyuz, bu binlerle de pek geçinemeyiz :D

kendilerini bizden üstün görürler, oysaki onlarında 1 mermisi 1 mayını var verecek 1 canları var... anlatamıyorsun bunları onlara...

biz komando dan önce girerdik, piyade komandonun amacı da buydu hedef e ilk biz girerdik. 4 tim vardı yanımız da korucularla birlikte 70 kişi civarında bulunan karakola doğru yol almaya başladık..