Nolacak lan böyle 25 yaşımıza geldik iş yok, güç yok, düzenli bi manita yok, para yok hala anamın babamın zütü çıkana kadar çalışıp gönderdiği 3 kuruşla geçinmeye çalışıyoruz. Gencecik adamlarız taşı sıksak suyunu çıkartırız eyvallah ama 15 yaşımdan beri yapmadığım iş kalmadı garsonluğundan kömürcülüğüne kapıcılığından satış temsilciliğine komilikten meydancılığa nerde tak var onun içine attılar zütümü gibip elime sigara paramı zor çıkarttığım güya emeğimin karşılığını verdiler.

Yarınımız yok dıbına koyim mezun olunca elindeki diplomayla zengin olabileceğini hayallerindeki hayatı yaşayabileceğini düşünen var mı? Geç de olsa anladım ki üste çıkmak için birilerinin omzuna basman, ezmen lazım. ideolojiler, siyasi politikalar, ekonomik oyunlar falan hepsi fasa fiso herkes kendi zütünü kurtarma derdinde. Çocukluktan beri yalakalıktan nefret ederim o yüzden kimsenin yanına sığınasım gelmiyo. Ailemden arayıp 5 kuruş isteyemiyom anca onlar yollayınca kullanıyom el mahkum. Bu devranı döndürmek lazım ama nasıl?

Şu dünyaya bi kere geliyoruz ona da 1-0 geride başladığımız gibi gelen gibiyo, giden gibiyo kaldıran biz garibanlara sokuyo. Kimse bana hiyerarşinin olmadığını söylemesin. Hepimiz doğar doğmaz yannanın üzerine oturtuluyoruz gibik bi sistemin içinde birilerinin istediği insan olmak için zorlanıyoruz. Baş kaldıran bi avuç insan çıkıyo bu döngüden. Muhtemelen ben bu döngüde eriyip gidenlerden olucam aynı kaderi paylaştığım milyonlarcası gibi...