Yolda sarıla sarıla yürüyorduk. Melis'e sarıldıkça, kokusunu içime çektikçe, onu hissettikçe daha çok kinleniyordum, bulmamız lazımdı o 4 lavuğu ama nasıl. Bulunca ne yapacaktım onu bile bilmiyordum. Neyse o günde öyle geçti. Sözü vermiştik bir kere amk, kavga etmek yok dedi. gibe gibe el mahkum kabul ettik. Eve dönerken iyice yaklaştı bana, sarıldı durmadan, 5 adımda bir dönüp sarılıyor, öpüyordu. Çok başka bir şeydi, hiçbirinde de sıkılmıyordum amk. Hatta fazla adım atınca ne zaman sarılcaz diye düşünüyodum kendi kendime.