yine saçma sapan bir çarşamba günü, saydım sövdüm her şeye. ağır ağır adımlar ile kalktım yatağımdan baktım babam da kalkmış , bıraksana beni okula baba dedim tamam dedi . yoldayken düşündüm bu kadar insan, herkeste telaş , otobüste itişmeler kaldırımlarda hızlı hızlı yürüyen insanlar ve okuldayim . çok sevmezdim okulu eren erdem sezgin haricinde çok sevdiğim insan da yoktu . ilk ders bedendi . ben de basket oynardım hep bizim tayfayla . ilk okulda ülkenin güzide bir takımında oynadım 2 sene lisede bırakmistim . öğle araları sınıfta veya kantinde dört kişi hep tassak muhabbeti yapardık eren erdem sezgin ve ben, severdim hepsini. kötülükten uzak iyi niyetli adamlardı hepsi. Sınıfta konuşurken din hocamız fatih hoca geldi "çocuklar yarın istanbuldaki camilere gezi var gelmek isteyen yazdırsin adını " dedi . kaç kere gittim gitmem diye düşündüm . erdem geldi gidiyoz mu kanka yaptı , ilk başta istemesem de kabul ettim , iyi ki de etmişim