Kızın adı:Burçin olsun(gerçek ismini vermedim).Her neyse Burçin'e baktığımda ilk başlarda hiç bir şey hissetmeme rağmen daha sonradan bana çok yakın gelmeye başlamıştı. Öyle sıcak öyle masum bir gülüşü vardı ki aklımdaki tüm düşünceleri siliyordu. Sınıfta çoğu zaman esprileri ben yaptığım için ve daha sonradan atılgan davranmaya başladığım için bana başka bir bakmaya başlamıştı sanki. Utangaçlığımın gitmesinin tek nedeni Burçin'di. Sırf o gülsün diye yapmadığım şebeklikler yapmadığım binlikler yapmadığım espriler kalmamıştı. Burçin'in özelliklerinden bahsedeyim biraz. Diğer kızlar gibi popüler olma meraklısı değil, kendi halinde sınıftaki düzgün kızlarla gezen biriydi. En çok sevdiğim özelliğide diğerleri gibi yapmacık davranmamasıydı. Gel zaman git zaman bir gün bizim çocuklarla dışarı çıktığımz bir günde konu sınıftaki kızlardan açıldı. Biri dedi işte ne züt var şunda filan, biri dedi ben bunu seviyorum filan birbirimize bu konularda pek güvenmesekte herkes sevdiği kızı söyleyecekti neyse herkes söyledi filan gülüştük filan. Ben de ilk defa böyle bir şeyi söylemiştim herkes şaşırmıştı çünkü benim kızlarla pek aram yoktu. Hatta hiç yoktu. Sonrada hepsi bir ağızdan: Zaten hep sana bakıyor gülüyor, okula geldiğinde senin sırana filan bakıyor dediler.